Në kërkim të Venerës

De rustige, zwijgzame tiener Venera woont in een kleine plaats in Kosovo. Thuis, waar drie generaties door elkaar krioelen in een klein huis, heeft ze nauwelijks privacy. Maar ook buiten, op straat of in het café, wordt ze voortdurend in de gaten gehouden: het dorp is klein en er is altijd wel een broer, neef of buurjongen die een oogje in het zeil houdt. Een meisje moet voor alles haar goede naam – en die van haar familie – beschermen. Onder die omstandigheden is het lastig om je eigen weg te vinden. Venera leeft op wanneer ze bevriend raakt met de opstandige Dorina, die al een vriendje heeft. De meiden gaan er samen op uit, voor zover Venera’s vader dat toelaat. Eén ding weten ze zeker: ze willen niet worden zoals hun moeders. “Ik heb mijn ouders nog nooit zien kussen”, zegt Venera. In haar gevoelige, subtiele speelfilmdebuut toont Norika Sefa met veel oog voor detail hoe een modern meisje opgroeit in een traditionele en sterk hiërarchische omgeving. Hoe kan Venera haar eigen keuzes maken als er überhaupt al weinig te kiezen valt? De bijzondere geluidsband en de sensitieve cameravoering maken deze observerende, documentair aandoende fictiefilm tot een delicaat coming of age-verhaal. Terwijl Venera steeds meer naar vrijheid hunkert, ziet ze Dorina buigen voor de eisen van haar familie. Nu moet ze haar eigen afweging maken. (International Film Festival Rotterdam)