Samenvattingen(1)
Te koop op de markt van de Syrische hoofdstad Damascus: lingerie van doorzichtig plastic, versierd met ritsjes, veertjes, flitslichtjes en zelfs in chips verstopte muziekjes. Het contrast met de zwarte sluiers van de klanten had niet groter kunnen zijn. De Canadese documentairemaakster Noura Kevorkian, die als tiener uit Libanon emigreerde, ging op zoek naar vrouwen die hun sluier durfden op te lichten. Hoewel het moeilijk is vrouwen te vinden die voor de camera willen praten, laat staan persoonlijke zaken willen prijsgeven, lukt het Kevorkian toch te spreken met enkele moedige vrouwen over hun verborgen seksualiteit. Onder de vele lagen stof blijken vaak modern ogende vrouwen schuil te gaan. Kevorkian vraagt hen hoe ze hun man verleiden en waarom het van belang is zijn aandacht te trekken en vast te houden. Soms komt er zelfs een buikdansoptreden of trouwjurk aan te pas, zo wordt haar verteld. Onder de vrouwen bestaat een grote saamhorigheid: er wordt gezamenlijk geharst, gelakt, gescrubd en gepraat over problemen. Het gebruik van een hand-held camera in halfdonkere vertrekken vergroot de intieme sfeer van het filmproject, dat voor het overige veel weg heeft van een reisverslag. Door de aanslag van 11 september 2001 op het WTC in New York zag Kevorkian zich gedwongen om overhaast uit Syrië te vertrekken. De regisseuse componeerde en zong zelf de twee Arabische liederen die a capella te horen zijn op de soundtrack. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)Acteurs
