Erde

De Alpen worden doorboord voor een nieuwe treintunnel tussen Oostenrijk en Italië. Bergen in Californië worden verzet voor de bouw van de volgende stad. Het populaire witgrijze Carrara-marmer wordt uitgehouwen in het noorden van Toscane, om dienst te doen als tegel of tafelblad. Op zeven plekken in Noord-Amerika en Europa observeren we de mijnwerkers, machinisten en opzichters tijdens hun werk. Dat ze met plezier doen, want wie wil er nou niet aan de knoppen van zo’n machtige graafmachine zitten? Toch knaagt er iets. Soms wordt een opduikende fossiele boom geborgen en verplaatst naar het museum, als de bulldozer er tenminste zijn tanden niet op gebroken heeft. Wanneer ernaar gevraagd wordt, geven de werklieden precies het goede antwoord over de gevolgen voor natuur, klimaat en veiligheid: maar het is werk, en er is vraag naar snellere verbindingen, nieuwe huizen en natuurstenen vloeren. In aandachtige, weidse shots vol ploegende, hakkende, grommende graafmachines en in gesprekken met de mensen die ze bedienen, stelt de film de vraag: hoeveel aarde moet er nog plaatsmaken voor onze veeleisende levensstijl? (International Documentary Film Festival Amsterdam)