La Disgrâce

Vijf mensen met een misvormd of ernstig verminkt gezicht laten een foto van zichzelf maken in de beroemde portretfotostudio Harcourt in Parijs, waar alle grote Franse sterren al eens voor de lens stonden. De vijf geportretteerden vallen in het dagelijks leven het liefst zo min mogelijk op, maar laten zich hier op hun mooist vastleggen. Op die manier kunnen ze opnieuw definiëren hoe ze naar zichzelf kijken en hoe er naar hen gekeken wordt. Het resultaat is confronterend, zowel voor ons als kijker als voor henzelf. Achter de schermen praten ze openlijk over hun anders-zijn, de vooroordelen en het acceptatieproces. Zo vertelt een jonge vrouw die in haar gezicht werd geschoten tijdens de aanslag in de Parijse concertzaal Bataclan over de reconstructieve operaties die ze moest ondergaan en over een vernederende ervaring bij een supermarktkassa. Door in detail te treden over hun worstelingen spiegelen ze onze vooroordelen en ongevoeligheden. Een man met een door kanker verwoeste onderkaak concludeert dat niet hij het ‘monster’ is: “het werkelijk monsterlijke zijn de normen van de samenleving.” (International Documentary Film Festival Amsterdam)