Guaxuma

“Ik ben geboren op het strand.” Met die woorden opent deze wonderlijke, autobiografische vertelling, waarin de jonge filmmaker Nara Normande terugkeert naar haar jeugd in Guaxuma, een wijk in de stad Maceió. Normande’s ouders waren onderdeel van de golf hippies die vanuit heel Brazilië naar de kuststad in het noordoosten van het land trokken. Haar kindertijd in Guaxuma was gelukkig en onbezorgd: er waren wekelijkse feesten op het strand en avontuurlijke, heimelijke uitstapjes naar verlaten hotels. Op het strand sloot ze een diepe vriendschap voor de eeuwigheid en voelde ze zich vrij. Maar later kwamen verdriet, afscheid en dood. Met haar melancholieke vertelstem en een imposante mix van verschillende animatietechnieken sleurt Normande de kijker mee haar herinneringen in. Ze bouwt huizen en dromen op uit zandkorrels, toont foto's van haar ouders in gelukkiger tijden en laat zichzelf en haar beste vriendin als zandpoppen over het strand rennen, terwijl origami-kraanvogels richting de horizon vliegen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)