Zentralflughafen THF

Tempelhof: het iconische vliegveld midden in Berlijn, bekend vanwege de markante architectuur van het reusachtige, halvemaanvormige terminalgebouw. Sinds 2015, toen honderdduizenden vluchtelingen aankwamen in Duitsland, doet Tempelhof dienst als opvangcentrum. Inmiddels staan er containerwoningen, maar tussen 2015 en 2017 werden honderden mensen in hangars ondergebracht. Een logistieke megaoperatie. De achttienjarige Ibrahim is een van de tijdelijke bewoners van Tempelhof. In de voice-over deelt hij herinneringen aan zijn dorp in Syrië en aan zijn vlucht. Ibrahim wordt losjes gevolgd, evenals een ervaren chirurg die een luisterend oor biedt aan zijn Syrische landgenoten. Op een licht hallucinerende soundtrack brengen de overwegend statische shots de dagelijkse beslommeringen in beeld: medische consulten, taalles, een sigaretje. Alsof de film tegenwicht wil bieden aan de chaos die in de herinnering aan die tijd wellicht zal overheersen. Het leven van de vluchtelingen contrasteert met dat van de Berlijners en toeristen die in het immense Park Tempelhof in alle vrijheid zorgeloos vertier zoeken. Zo glijden de maanden voorbij. Tempelhof zelf hoeft weinig moeite te doen om indruk te maken. Als een strenge, maar veilige haven strekt zij haar armen uit voor iedereen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)