Samenvattingen(1)

Na een indringende gebeurtenis in hun jeugd verliezen Cemal, Kenan en Suzan het contact met hun vader Mazhar. Totdat hij dertig jaar later onverwacht contact zoekt: of zijn kinderen op visite willen komen in hun geboortedorp Hasanlar, op het Turkse platteland? De gefrustreerde astronaut zonder praktijkervaring (Cemal), de gemankeerde stemacteur (Kenan) en de labiele lerares (Suzan) beginnen na een temperamentvolle beraadslaging in Istanboel aan een lange, nostalgische autorit. Eenmaal aangekomen blijkt vaderlief te zijn overleden. In zijn testament staat zijn laatste wens: hij wil begraven worden op de heetste dag van het jaar, wanneer vlinders en masse naar het gehucht komen om te sterven. De camera observeert op speelse wijze hoe het trio tijdens deze meer en meer absurdistische reis meer te weten komt over hun onverwerkte trauma's. In scènes doorspekt met zwarte humor worden een onuitstaanbaar dorpshoofd, een pragmatische imam en een bijdehante blinde herder geïntroduceerd. Terwijl scharrelende kippen op straat een voor een exploderen. (International Film Festival Rotterdam)

(meer)

Recensie (1)

Malarkey 

alle recensies van de gebruiker

Engels I can’t help myself, the Turks keep convincing me how interesting and western-oriented their cinematography is. The film tells a story of young people, whose father suddenly wants to sayhis goodbyes to them, although they haven’t seen him for half of their lives. It has the spirit of a nice road film showing a part of northern Turkey, including the characters’ hometown. In the second half the story slows down a bit, adds on the drama and then charms the viewer with a well-thought ending. Everything is interwoven by inconspicuous but all the more fun dark humor, which can appear at unexpected moments; as a whole, the movie has an unusual spirit of a unique family drama, which, when it comes to the filmmaking art, has everything that is needed to make the biggest possible impact on the audience, in the positive sense of the word. ()