The Lost Object

Wij denken allemaal te weten hoe een neerstortend vliegtuig eruitziet. Maar dat is alleen maar zo omdat we het beeld kennen uit films. Dat is wat de Franse filosoof Jean Baudrillard een 'simulacrum' noemt. De hedendaagse werkelijkheid bestaat voor een groot deel uit dit soort imitatiebeelden waarvan we het origineel niet kennen. Het oeuvre van Sebastian Diaz Morales is een fabriek van simulacra. Hij laat zien hoe de werkelijkheid wordt geconstrueerd, zowel in onze fantasie als in films. In The Lost Object wordt de kijker een verlaten filmset ingetrokken, een anonieme kamer die gedateerd aandoet, maar iedere poging tot precieze datering weerstaat – de ultieme fictie. Via spiegels wordt de filmcrew zichtbaar die het geheel vastlegt. Maar dan valt het beeld langzaam uiteen en lost het geleidelijk op, totdat er alleen nog een glazen kubus over is. In dit geometrische object wordt de tegenstelling tussen feit en fictie overstegen. Hier vallen de werkelijkheid en de verbeelding ervan samen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)