Coeurope

Ooit stond Charleroi bekend om haar levendige kolen- en staalindustrie. De Belgische stad nabij Brussel was vroeger een trekpleister voor mannen uit heel Europa die er wilden werken. Anno 2016 symboliseert Charleroi de problematiek waar het hele continent inmiddels mee worstelt: stijgende werkloosheid, immigratie, kleine criminaliteit en een groeiend gevoel van onbehagen. Bovendien lijkt het altijd te regenen uit het grijze wolkendek boven de verkrotte huizenblokken en doodse fabrieksterreinen. Charleroi is verworden tot een unheimische plek, wat wordt gestaafd door de verhalen van inwoners en passanten in deze poëtische film. Archiefbeelden van een levendige industrie worden afgewisseld met portretten van burgers die allemaal te maken hebben met een wereld die veranderd is. Een voormalige gastarbeider, een groep mannen die huizen leeghaalt van eenzaam gestorven bewoners, een kloeke sm-meesteres, een jongeman die worstelt met de steeds grotere afstand tussen verschillende bevolkingsgroepen; allemaal tonen ze openhartig hoe zij toch overeind blijven. (International Documentary Film Festival Amsterdam)