Die Liebhaberin

Belén krijgt een baantje als werkster bij een rijke familie in een gated community aan de rand van Buenos Aires. Ze kijkt haar ogen uit, vooral wanneer ze bij het snoeien van de heg tussen de takken door gluurt en iets ongehoords ontdekt. Mensen zonder kleren aan! De ommuurde enclave grenst aan een naturistenparadijs. Zodra ze haar schroom heeft overwonnen, leidt Belén al snel een dubbelleven waarbij ze cupcakeworkshops afwisselt met esoterische tantrasessies.  De nuchtere vastberadenheid waarmee Belén op onderzoek uitgaat, zien we terug in de droge toon waarmee Valenta Rinner (Parabellum, IFFR 2015) in deze sociale satire twee tegengestelde werelden naast elkaar zet. Ogenschijnlijk is aan beide kanten alles op zijn eigen manier smetteloos en perfect en is men overtuigd van de eigen voortreffelijkheid, maar al snel verschijnen er verontrustende barstjes in het oppervlak. Een dode vogel in het zwembad van Beléns werkhuis had al een waarschuwing moeten zijn. (International Film Festival Rotterdam)