Bei Wind und Wetter

In deze bijzonder fijngevoelige animatiefilm blikt Wally in voice-over terug op haar jeugd met een alcoholische moeder. Wally vertelt hoe ze zich als achtjarige steeds kleiner en onzichtbaarder maakte en hoe haar behoeften werden vermorzeld door het monster van de verslaving. De moeder-kindrollen werden omgedraaid: de kinderen zorgden voor het eten en namen hun moeder in bescherming. Angst regeerde: vaak keek Wally in de slaapkamer of haar moeder nog wel leefde. De buitenwereld deed niets om te helpen. Wally had op school een jaar niet gesproken – het viel niemand op. De schaamte over wat zich achter haar deur afspeelde, was groot. Haar moeder stuurde haar regelmatig de straat op, zodat Wally zichzelf door weer en wind (‘whatever the weather’) moest zien te redden. Ze begreep niet waarom haar moeder niet gewoon stopte met drinken en werd steeds wanhopiger. Haar overlevingsverhaal, opgetekend in deze studentenfilm van de Hochschule Luzern Design und Kunst, speelde zich af op die ene plek waar een kind zich juist veilig zou moeten voelen: het eigen huis. (International Documentary Film Festival Amsterdam)