Super 8 Stories

De band 'No Smoking' werd eind jaren tachtig populair in voormalig Joegoslavië. De rockgroep, opgericht in Sarajevo, gebruikte de taal van de straat en voorzag in een uitlaatklep voor de emoties van de jonge generatie in het land van Tito. De teksten lieten niets te raden over en hadden vaak een politieke lading, waarbij de regering en de levensstijl van die periode bespot werden. De bandleider, Dr. Nelle Karajiliæ, legt uit dat 'we een anarchistische punkband wilden zijn, maar ook van mening waren dat het universele gezocht kon en moest worden in onze eigen verhalen en roots, en dat muziek, ook de meest weerbarstige en revolutionaire, kracht moet putten uit plaatselijke tradities.' Toen het land uiteenviel, verbrokkelde de band ook, maar hij herrees al snel uit zijn as, met nieuwe muzikanten en sterker beïnvloed door zigeuner- en volksmuziek uit de Balkan. Ze vestigden zich in Belgrado en probeerden een internationaal publiek te bereiken. De film volgt enkele tournees van de nieuwe 'No Smoking'-band. De filmmaker is zelf sinds 1986 een van de gitaristen van de groep, waardoor we een boeiend beeld krijgen van de binnen- en buitenkant van de rebelse muzikanten. Met behulp van home movies neemt de regisseur ons mee naar het verleden, toen de werkelijkheid in de Balkan er heel anders uitzag dan vandaag. Hij probeert de tijd te reconstrueren waarin de band begon. Opnamen van concerten en interviews met de bandleden zijn op fraaie wijze vermengd met fictieve passage die doen denken aan Kusturica's speelfilm Black Cat, White Cat. (International Documentary Film Festival Amsterdam)