Olga

In het Russische deel van Lapland, 1.800 kilometer ten noorden van Moskou, vriest het in de winter vele tientallen graden, is het wit zover het oog reikt en valt er nauwelijks een mens te bekennen. Hier, in een eenvoudig huisje onder een dik pak sneeuw, woont Olga. Olga bewaakt het ratsoen en de werktuigen van rendierherders, die in de lente pas weer langskomen. Dit jaar zat ze 177 dagen alleen, met enkel een kat om haar gezelschap te houden. Ze is de enige vrouw in de herdersbrigade, en het werk is niet zonder gevaren. Er wordt vaak eten gejat, ze stond al eens oog in oog met een beer en werd onder de voet gelopen door een kudde rendieren. Maar Olga voelt zich op haar plek. Ze groeide op in een weeshuis en toen haar moeder haar alsnog kwam halen, met geld van de regering, voelde ze zich een vreemdeling in haar familie. Als enige sprak ze geen Saami, de lokale taal. En haar gezinsleden zijn grote drinkers – alcoholisme is een groot probleem in de Saami-gemeenschap. Als er geruchten gaan dat de brigade wordt opgeheven, maakt ze zich grote zorgen. Wat gebeurt er met Olga als ze haar werk en haar thuis verliest? (International Documentary Film Festival Amsterdam)