Ulrich Seidl und die bösen Buben

Wie de documentaires van Ulrich Seidl kent, moet zich ooit hebben afgevraagd hoe de Oostenrijker mensen overhaalt zich zo voor de camera bloot te geven – letterlijk soms, maar altijd weet Seidl ze te verleiden hun diepste verlangens en obsessies prijs te geven. Hoe hij dat doet, zien we net niet in Constantin Wulffs documentaire over de filmmaker – dat blijft het geheim van de smid. Maar uit de korte gesprekken met Seidl zelf, zijn acteurs en zijn vrouw en medescenariste Veronika Franz wordt wel duidelijk waar zijn fascinaties liggen: bij de duisternis achter de keurige façade die de meesten van ons hebben opgetrokken. Naast die spaarzame interviews bekijkt Wulff vooral rustig hoe Seidl zich gedraagt op de set, en dat is soms weinig subtiel. We zien de filmmaker aan het werk bij de opnamen van In the Basement, zijn nieuwe documentaire over wat mensen allemaal uitspoken in die enorme kelders onder hun opgeruimde Oostenrijkse huizen, en tijdens repetities voor het toneelstuk Böse Buben / Fiese Männer. Een deel van Seidls fascinaties komen uit z’n kindertijd, vertelt de filmmaker. Als kind was hij bang voor de duisternis in de kelder van het ouderlijk huis en sindsdien is hij op zoek naar wat daar verborgen ligt. (International Documentary Film Festival Amsterdam)