Samenvattingen(1)

Al sinds de eerste aflevering in 1975 neemt de satirische televisieshow Saturday Night Live, met zijn mix van korte sketches, parodieën en muzikale intermezzo's, een cruciale plek in in het Amerikaanse televisielandschap. Een show die niet alleen de eigen popcultuur op de hak neemt, maar er ook voortdurend aan bijdraagt, en die tevens het voornaamste opleidingsinstituut voor Amerikaanse komieken is. De lijst van grote sterren die er ooit hun doorbraak hadden, van Dan Akroyd en John Belushi tot Jimmy Fallon en Tina Fey, is immens. Veertig jaar na de eerste aflevering blikken sterren uit heden en verleden terug op vier decennia onvergetelijke televisie. Artiesten van het eerste uur vertellen over hoe het programma van de ene op de andere dag uitgroeide tot “the hottest show in town”. En veel aandacht is er natuurlijk ook voor de talloze legendarische sketches, die zich voorgoed in het geheugen van miljoenen kijkers hebben gegrift. Maar er is ook kritiek, bijvoorbeeld op een gebrek aan diversiteit dat het programma altijd parten heeft gespeeld. Zwarte artiesten, zoals acteur en komiek Garrett Morris hadden het moeilijk om zich in het bolwerk van jonge witte mannen te manifesteren. En ook vrouwelijke artiesten, zoals de latere Seinfield- en Veep-actrice Julia Louis-Dreyfus, kregen zelden dezelfde kansen als hun mannelijke collega's. (International Documentary Film Festival Amsterdam)

(meer)