Stále spolu

In dit portret van een ongebruikelijke Tsjechische familie lijken de negen kinderen een paradijselijk bestaan te leiden. Op zonovergoten weides hebben ze een groot speelterrein met veel schommels, ze klimmen hoog in bomen en hoe klein ze ook zijn, ze hangen rond op het dak van de trailer die deel uitmaakt van hun zelfgebouwde huis. Wel hebben ze een vader die de wind eronder houdt en zijn gezin met zeer strakke hand leidt. De moeder is zachtaardiger, maar volgt altijd haar man. Hoewel beide ouders hebben gestudeerd, kozen zij bewust voor een leven buiten de reguliere maatschappij. Regisseur Eva Tomanová bekijkt dat kritisch; niet toevallig opent ze met een scène waarin de vader, met zijn kinderen in het kielzog, naar het loket van de sociale dienst gaat om een uitkering op te eisen. Heeft hij er wel recht op, deze man die zich bewust aan het systeem onttrekt en zijn kinderen school onthoudt? Tomanová voert ons met zachte hand mee in de familie-idylle die ze vervolgens scherp ontleedt. Hoe fijn is het voor de kinderen om zo op te groeien, bij deze vader die zichzelf heeft uitgeroepen tot “professional”? (International Documentary Film Festival Amsterdam)