Good News: Von Kolporteuren, toten Hunden und anderen Wienern

In Ulrich Seidls eerste film onderzoekt hij de penibele positie van Aziatische straatschoonmakers en Roemeense krantenverkopers die naar Oostenrijk zijn gekomen in de hoop op een beter leven. Nu moeten ze zichzelf zien warm te houden in winters Wenen. Gastvrijheid blijkt een beperkt begrip voor een land dat grenst aan Tsjechië, Slowakije, Hongarije en Slovenië. De asielzoekers moeten zich dus maar met veel inventiviteit in leven zien te houden. Krantenverkopers worden net zo min aangekeken als dode honden. Seidl laat zo zien hoe de Oostenrijkse samenleving mensen van zichzelf en van elkaar vervreemdt en hoe het ware gezicht van het nieuwe Europa er in zijn ogen uit ziet. Seidl zei over zijn documentaire: 'Voor elk beeld van een goedgeklede Weense dame die over straat loopt met haar verwende hondje, laat ik twee mensen zien uit de onderbuik, namelijk de Weense gastarbeiders. In mijn ogen is dat een fundamenteel aspect van het echte dagelijkse leven in Wenen.' (International Documentary Film Festival Amsterdam)