Samenvattingen(1)
Halverwege de jaren zeventig – tussen de democratiseringen van de sixties en het individualisme van de eighties – interviewden Robert Kramer en John Douglas tientallen Amerikaanse mannen en vrouwen die zich in het voorbije decennium radicaal verzet hadden tegen de gevestigde orde. Als oprichters van het activistische Newsreel Collective hadden Kramer en Douglas in de zomer van 1969 in Vietnam al The People’s War gefilmd, over de samenleving in Noord-Vietnam die op dat moment onder vuur lag van de Amerikanen. Milestones richt zich op de linkse activisten in de VS zelf, maar het is veel meer dan een politiek pamflet. Via een combinatie van documentaire en staged reenactments toont het de idealen van een generatie die zijn visie stuk zag slaan op de werkelijkheid. Ze hadden grootse dromen, maar, zoals The New York Times naar aanleiding van de film schreef, als het slechts twintig dagen had geregend, had ook Noah zijn ark gewoon moeten verlaten en weer in datzelfde land verder moeten leven. Dat was ook het lot van deze linkse activisten. De situaties zijn in scène gezet, maar de ideeën en ervaringen zijn echt. Voor sommigen zijn dromen vervangen door narcistische apathie, anderen leven nog steeds in communes en klampen zich vast aan de restanten van een utopie. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)Recensie (1)
A chronicle of countercultural communities in the first half of the 1970s in the USA, a left-wing hippie report on the state of the Union, Kramer's sweeping meditation on the relationship between individual and collective life and the possibility for both to establish a relationship with truth and authenticity. Although the film was made during Kramer's obviously militant period, his readable yet unbreakable (probably) sadness, and nostalgia - the character of a returnee from prison who was imprisoned for aiding emigrant deserters fleeing from the US from the war in Vietnam, a character who can no longer integrate back into past struggles, the gradual disappearance of enthusiasm: Kramer's probe into the time period and his fate as a nonconforming filmmaker, exiled to European solitude (and the fact that the USA still hasn't accepted Kramer and probably can't is evident from the fact that the film, shot on 16mm, was restored by the French and Portuguese). A generous mosaic on the edge of a documentary, an essay on American life, history, and identity, and a point and feelings that amplify fiction.
()