Le Ciel, la Terre

Met Le ciel, la terre heeft Ivens een film willen maken die Noord en Zuid-Vietnam met elkaar verbindt. Hij toont zowel de strijd van de boeddhisten in het Zuiden als het leger dat zich voorbereidt in het Noorden. Ook zien we de enorme invloed en agressie van de Amerikanen, en het vredeswerk dat nog immer voortgezet wordt op het land. Ivens streefde er naar een synthese te maken die een zo exact mogelijk beeld zou geven van de situatie in Vietnam. Niet gezien vanuit slechts één optiek maar vanuit verschillende standpunten. De documentaire is een roep om sympathie voor Vietnam en een afwijzing van de agressieve en hypocriete politiek van de Amerikanen. Ivens formuleerde zijn ideeën omtrent deze film zelf als volgt: "Wat ik wil laten zien is: Vietnam in oorlog, het Noorden, het Zuiden, het standpunt van de Amerikanen, dat van de strijders, het mijne. Ik wil informatief zijn, ik wil de waarheid vertellen over de situatie. (...) Ik moet mijn films in dienst van mijn idealen stellen; dat is de eenheid van gedachten en handelingen die ik ik in mijn leven tot stand heb gebracht. Er bestaat geen discrepantie tussen wat ik denk, wat ik doe, wat ik wil en wat ik uitdruk." (International Documentary Film Festival Amsterdam)