Public Enemy

Anno 1999 zien ze eruit als bedaagde veertigers. Ze leiden een teruggetrokken leven met hun families en hebben een redelijke maatschappelijke positie bereikt. Het feit dat ze nog leven en het nu zo goed hebben is eigenlijk een klein wonder, volgens de voormalige Black Panther-activiste Kathleen Cleaver. Samen met Bobby Seale, Jamal Joseph en Nile Rodgers vormde zij de harde kern van deze militante beweging, die in de jaren zestig voor gelijke rechten en kansen voor de zwarten in Amerika streed. ‘Black is honest and beautiful’ was hun bekendste strijdleuze. Bobby Seale was een van de oprichters van deze veelbesproken beweging. Hij keert in de film terug naar de plaatsen waar hij en zijn vrienden aangevallen werden door de politie, en vertelt hoe sommigen van hen voor zijn ogen vermoord werden. Seale geeft tegenwoordig nog af en toe lezingen en bezoekt gevangenissen, waar hij nog steeds herkend wordt door mensen die in de jaren zestig naar zijn toespraken kwamen luisteren. ‘We waren helemaal niet gewelddadig, maar streden binnen de regels van de wet, die bijvoorbeeld wapenbezit toestond, voor betere woonomstandigheden en meer arbeidsmogelijkheden voor zwarten‘, aldus een nog steeds bevlogen Seale. Jamal Joseph zat negen jaar in de gevangenis en werkt tegenwoordig als dichter en toneelschrijver. Nile Rodgers groeide uit tot een zeer succesvolle muzikant en muziekproducent - hij schreef en produceerde onder meer het befaamde ‘We are family’ van de groep Sisters Sledge. De talloze archiefbeelden tonen hen als gedreven jongeren; sommigen waren pas 16 jaar toen ze voor het eerst actief werden in de beweging. Op de vraag of de situatie voor zwarten nu beter is dan toen, wordt niet met een volmondig ja geantwoord. (International Documentary Film Festival Amsterdam)