Vol van leven

De camera is even onvast als het onstabiele gezin waarin Vivienne opgroeit. In wisselend perspectief, vaak van heel dichtbij, soms uit een onverwachte hoek, komen de gezinsleden in beeld: een moeder die zwaar aan de drank is, een vader die slap op de bank zit. Vivienne zoekt haar heil elders, bij jongens, uitgaan, rondhangen in de stad. De camera laat haar niet los, glijdt over haar gezicht en lichaam. Maar sigaretten en verleiding kunnen de leegte niet vullen. (Nederlands Film Festival)