Samenvattingen(1)
'We hebben mensen als Felix nodig om te overleven,' zegt een Armeense vluchteling over zijn landgenoot, die zojuist in een stacaravan van een Overijssels asielzoekerscentrum op een tweedehands accordeon een hartverscheurend lied ten beste heeft gebracht. Wat mijn hart zingt gaat over de betekenis van muziek voor ontheemde asielzoekers in Nederland. De schrijnende verhalen van Chinezen, Somaliërs, Afghanen en Tibetanen worden uiteraard ondersteund door hun muziek, die gemonteerd onder oer-Hollandse taferelen een andere klankkleur krijgt. Een rustige montage en cameravoering bepalen het ritme van de film. Ontroering schuilt in simpele beelden: de in eigen land gevierde Somalische zangeres zingt in een tl-verlichte gang over de onmogelijkheden van het leven en een Chinees doet bij zijn kennismaking met de zee een blij dansje in de branding. (Nederlands Film Festival)
(meer)