Samenvattingen(1)
'De dag waarop mijn dromen zijn begonnen herinner ik me niet, maar die van mijn nachtmerries wel.' Het zijn woorden van Rodaan Al Galidi, schrijver, dichter, asielzoeker. Jaren geleden ontvluchtte hij zijn thuisland Irak, om in Nederland jaren opgesloten te zitten in diverse asielzoekerscentra. Als zijn asielaanvraag wordt afgewezen duikt hij onder in een studentenkamer. Hij bewaart er gedichten die hij in Irak schreef en nieuwe, Nederlandstalige teksten waar hij inmiddels diverse prijzen mee won. Rodaan blijkt zowel een charmante als melancholische man. Openhartig vertelt hij over zijn leven, zijn inspiraties en passies. Zijn uitleg wordt aangevuld met zijn gedichten en foto's uit zijn land. Van het gewone, dagelijkse leven, maar ook van oorlogssituaties waar hij ooit voor vluchtte. Hij wil iets doen voor achtergebleven geliefden maar weet niet hoe. Met gedichten red je niemand, zo denkt hij. Als Rodaan eindelijk in aanmerking komt voor het generaal pardon, is hij het leven in Nederland zat en verkast hij naar België, waar alles nog mogelijk lijkt. (Nederlands Film Festival)
(meer)