Ghofrane et les promesses du printemps

Als zwarte vrouw uit een arbeidersbuurt ervaart de Tunesische Ghofrane Binous (25) al levenslang klassenongelijkheid, racisme en seksediscriminatie. Nadat ze in 2018 als stewardess uiterst racistisch werd bejegend en haar noodkreet op social media alom werd bekeken, sloot ze zich aan bij een vrouwenbeweging en werd ze politiek actief. De charismatische Binous wordt gevolgd in aanloop naar de landelijke verkiezingen in 2019, gedurende de turbulente tijd van campagne voeren, onderweg naar talloze afspraken en tijdens vurige gesprekken met familie, vrienden en partijgenoten. De camera kruipt dicht op deze jonge vrouw, die graag de mythe in standhoudt onkwetsbaar te zijn – en dat misschien ook wel moet om hogerop te komen. Op de achtergrond van haar politieke ambities portretteert de film ook een verdeelde maatschappij, met burgers die weinig vertrouwen lijken te hebben in hun democratie. Rode draad is de voice-over waarin Binous haar levensvisie deelt, en haar beweegredenen om politiek actief te worden in een paternalistische, gesegregeerde maatschappij waarin vrouwen doorgaans het onderspit delven. (International Documentary Film Festival Amsterdam)