No existen treinta y seis maneras de mostrar cómo un hombre se sube a un caballo

Raoul Walsh wordt vaak gezien als de meest klassieke filmmaker onder de Hollywoodmeesters. Het is dus niet verwonderlijk dat veel paradoxale citaten over het wezen van cinema aan hem toegeschreven worden. Maar, waarom precies 36 manieren? Nicolás Zukerfeld’s brutale onderzoek naar een aantal eigenaardigheden van klassieke Hollywoodsterren begint met Walsh-achtige mannen die paarden bestijgen, de een na de ander, in allerlei variaties. Tot er andere elementen bij komen en de film een onderzoek blijkt te zijn naar klassieke Hollywoodbeginselen, met verwijzingen naar Raoul Walsh’ oeuvre. Maar net als je denkt dat je het doorhebt, slaat Zukerfeld een totaal andere weg in en vertelt hij een anekdote over de zoektocht naar de bron van het citaat uit de titel, dat aan Walsh is toegeschreven. Films over filmgeschiedenis, in geschreven, vertelde, hervertelde of herinnerde vorm die ook nog eigenzinnig en intelligent zijn, zijn zeldzaam. Dit is er een. Walsh zou het waarderen – als niemand kijkt. (International Film Festival Rotterdam)