Samenvattingen(1)
Een fotograaf, zomaar een vrouw, beschrijft de dagelijkse gruwelijkheden van het nazi-regime in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog. Dagelijks loopt ze langs een SA-gevangenis, waar het geschreeuw van de gemartelde gevangenen door de muren heen te horen is. Terwijl op de geluidsband van The View from Our House fragmenten te horen zijn uit de dagboeken van deze vrouw, zien we in beeld de omgeving van deze gevangenis zoals hij tegenwoordig is, gefilmd in statische, tactiele video- en super 8-beelden. Terwijl de notities in voice-over chronologische doorlopen (losjes gebaseerd op de echte dagboeken en brieven van een tante van één van de makers), keren de beelden steeds weer terug naar dezelfde plekken uit andere hoeken en in andere seizoenen - de herhaling van de herinnering. Ook als de vertelster naar Engeland verhuist, blijven de beelden in Duitsland, bij die herinnering die nooit zal slijten. (International Film Festival Rotterdam)
(meer)