Samenvattingen(1)
Tegen de achtergrond van de Arabische lente en de gecompliceerde politieke situatie in het Midden-Oosten, belicht deze film het nog steeds voortwoedende conflict in Syrië vanuit het perspectief van gewone burgers: mannen, vrouwen en kinderen die werden mishandeld, vermoord of verdreven naar de humanitaire ellende van vluchtelingenkampen vlak over de Turkse grens. De Koreaans-Braziliaanse filmmaker Iara Lee toont aan de hand van interviews en amateurvideobeelden hoe de aanvankelijk vreedzame revolutie veranderde in een gewapende strijd, gevoerd door burgers met uiteenlopende motieven, die alleen in naam een leger vormen. Het verlangen om de uitzichtloosheid van de situatie te doorbreken, levert een gestage stroom van wapens en rekruten op. Kinderen geven in teksten, tekeningen en gesprekken op onthullende wijze uiting aan de woede, de angst, het verdriet en de hoop die onder de bevolking leven. Lee neemt ook de rol van de internationale gemeenschap onder de loep. Publieke onverschilligheid plaatst ze naast flashmobs, waarmee wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor het lijden van de Syrische bevolking. Tegenover het door Rusland en China geboycotte wapenembargo staan hulpinitiatieven om die bevolking te voorzien van basale medische benodigdheden en camera's, 'het oog van de revolutie'. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)