Samenvattingen(1)
Ruim dertig jaar geleden maakte Louis van Gasteren de documentaire Begrijpt u nu waarom ik huil? over de therapeutische LSD-sessie van professor Bastiaans met een getraumatiseerde ex-gevangene van de Duitse concentratiekampen. De patiënt overleed najaar 2000 op 81-jarige leeftijd. Hij liet een vrouw en drie kinderen na. Aangrijpende gesprekken met de weduwe en de jongste zoon, en brieffragmenten van de andere twee kinderen, laten zien dat het oorlogsleed ook diepe wonden slaat bij degenen die dit niet aan den lijve hebben ondervonden. 'Alles wat je zei, deed mijn vader verdriet. Dus je kon het nergens over hebben. En op een gegeven moment hadden we het nergens meer over', zegt de jongste zoon, die bewust kinderloos is gebleven uit angst het leed weer over te dragen op een volgende generatie. Als de weduwe de as van haar man wil verstrooien in Sachsenhausen, de gedenkplek van het voormalige concentratiekamp waar vader zijn zwaarste tijd doormaakte, willen de kinderen daar niet bij zijn. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)