Samenvattingen(1)
Deze korte documentaire laat een dag zien in een verzorgingstehuis, waar bureaucratie en efficiency steeds meer de dienst uitmaken. De titel The Care Factory is niet overdreven: de verpleegsters lopen rond met een chipcard en moeten voortdurend de klok in de gaten houden. Ook mogen ze geen andere zorgen bieden dan de betreffende 'klant' in zijn 'arrangement' heeft. Een manager controleert streng of de eisen wel worden nageleefd en strooit met onbegrijpelijke afkortingen uit het jargon van de geprivatiseerde zorgsector. Deze bedrijfsmatige aanpak lijkt moeilijk verenigbaar met de aard van het sociale werk en de drijfveren van de verpleegsters: mensen helpen, op een menselijke wijze. De documentaire velt geen oordeel over de situatie, maar toont zuiver registrerend het verstilde leven van de ouderen en de drukke vergaderingen achter de schermen van de 'zorgfabriek'. We horen het piepen van de chipcards, we zien hoe de worteltjes in de gaarkeuken op een bord worden gekwakt. En terwijl de verpleegsters stoeien met het computersysteem, luisteren de ouderen naar een liedje van weleer. Zo toont de film het contrast tussen nieuwe technieken en oude mensen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)