Samenvattingen(1)
Documentaire over een inrichting voor geestelijk gehandicapten stelt de traditionele houding tegenover zwakzinnigheid ter discussie. De film ziet geestelijk gehandicapten niet in de eerste plaats als een geïsoleerde groep mensen met specifieke kenmerken, maar in hun emoties en behoefte aan contact als 'normale' mensen. Vrijman: "De zwakzinnigen hebben onze hulp nodig, maar wij hebben hen ook nodig. Het beeld van de zielige zwakzinnige is niet juist. Hij heeft namelijk ook iets te geven. En wederzijds geven en ontvangen is de basis van menselijke verhoudingen". Een andere kijk op zwakzinnigheid confronteert de kijker met zijn (voor)oordelen en zet hem aan niet alleen na te denken over geestelijk gehandicapten maar ook over zichzelf. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)