Samenvattingen(1)
Subtiel onderzoek naar de complexe verhouding tussen mens en varken, dat begint met de geboorte van een schattig klein biggetje. Of Dorus aan het einde van de film nog leeft, is de vraag. Zijn eigenaar, Gerard Zwetsloot, is namelijk slager. De film laat zien hoe hij het zwijn met veel liefde en toewijding grootbrengt, met als doel het in de slagerij te verkopen. Veel dorpsbewoners waarderen dit initiatief: wat is er nu beter (en lekkerder) dan een varken dat lang en zonder stress heeft geleefd? Anderen gruwen er juist van. Zij hebben de twee voorgangers van Dorus gekocht en van de dood gered. Stiekem hoopt Zwetsloot dat ze dat weer zullen doen. Regisseur Hans Dortmans gebruikt nietsverhullende beelden uit zijn kindertijd, van de jaarlijkse slacht door zijn vader en opa. Anno nu filmt hij zijn ouders terwijl ze zelf worst maken. Hun houding tegenover varkens is nuchter, net als die van een expert in xenotransplantatie. Daar zet Dortmans een gelovige wetenschapper en een Palestijnse moslima tegenover, die varkens allebei onrein vinden. Hij zoekt zonder succes naar een wetenschappelijk onderbouwing hiervoor. Het trekken van conclusies laat Dortmans aan de kijker. Het scenario is ontwikkeld tijdens de IDFA Documentary Workshop 2007. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)