Samenvattingen(1)
Hoewel de regering het ontkent, komt slavernij vandaag de dag nog steeds voor in Niger. De feodale maatschappij van nomadische stammen kent twee klassen: de meesters die de dieren en de tenten bezitten, en de slaven die het werk verrichten. Kinderen kunnen zomaar verkocht worden. Juridische vervolging van slavenhouders is onbekend. Maîtres et esclaves volgt een kamelenspoor door de Sahel, naar de 20-jarige Boulboulou die met haar baby is ontsnapt. Ze maakt aanspraak op compensatie voor het in slavernij verrichte werk, maar vreest de dodelijke wraak van haar vroegere meesters. Het tweede verhaal is dat van de 26-jarige Tumajet, die haar tienerdochter bij haar voormalige eigenaar wil weghalen. De vrouwen worden bijgestaan door medewerkers van Timidria, een organisatie die een eind aan de slavernij wil maken. Veelzeggend is de lichaamstaal van beide partijen als ze elkaar treffen: neergeslagen, bange blikken bij de slaven versus arrogante orders en boze verwijten van de meesters. ‘Zoveel moeite om een slaaf’, gispt een bazin. De strijd van de jonge vrouwen wordt afgewisseld met beelden van de stoffige woestijn en het onheilspellende gebrul van dromedarissen. Regisseur Bernard Debord, een voormalig geschiedenisdocent die enige tijd in dienst was van Amnesty International, maakt sinds begin jaren negentig documentaires over mensenrechtenkwesties. Hij onthoudt zich van gesproken toelichting. Het monotone gebonk van stampers in gierstpotten volstaat als commentaar. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)