La Fin des secrets

Regisseuse Marie Arnaud windt er geen doekjes om: ze wantrouwt de technologische mogelijkheden van het informatietijdperk om mensen in de gaten te houden. Elk jaar komen er honderd satellieten bij, die dag en nacht de aarde observeren. Individuele gegevens zijn opgeslagen in tientallen computerbestanden als elektronische identiteit. Het lichaam fungeert binnenkort als paspoort: door middel van vingerafdrukken, iris-scans en onderhuidse chips kan iemand overal worden gevolgd en geïdentificeerd. Er zijn geen geheimen meer. Indiscretie verzekerd. In het polemische La fin des secrets komen researchers, pleitbezorgers en slachtoffers van de surveillancemaatschappij aan het woord. Onderzoekers naar bewegings- en gezichtsherkenning te midden van hun computers; een prospagnosie-patiënt, die juist geen gezichten herkent; het hoofd van het Amerikaanse National Institute of Justice, die militaire opsporingstechnologieën geschikt maakt voor de politie; en privacyverdedigers, die ironisch genoeg in hun strijd tegen de surveillance-industrie zoveel mogelijk de openbaarheid zoeken. (International Documentary Film Festival Amsterdam)