Samenvattingen(1)
Rond middernacht op 22/23 april 1945 klonken geweerschoten door de ruïnes van een gebouw aan 'Oud-Moabit', een straat in het noordwestelijke deel van Berlijn. Veertien mannen werden in de nek geschoten door een vuurpeleton van de SS. Ondanks zijn ernstige verwondingen overleefde de jonge communist Herbert Kosney de executie op wonderbaarlijke wijze. Hij stuurde zijn broer die voor hem had gezorgd naar de plek van de executie, waar dertien lijken aangetroffen werden. Ze waren allemaal gearresteerd door de Gestapo (de geheime dienst van de nazi's). Onder hen bevond zich Albrecht Haushofer, die tijdens zijn eenzame opsluiting tachtig gedichten had geschreven. Deze film wil een hoofdstuk doen herleven uit de geschiedenis van de anti-nationaal-socialistische beweging; zo krijgen we een beeld van de situatie in de gevangenis aan de hand van de herinneringen van drie voormalige celgenoten die hun gevangenschap en de oorlog overleefd hebben: Herbert Kosney, Eberhard Betghe, een geestelijke, en Dr. Franz von Hammerstein, een vertegenwoordiger van een andere groep van opposanten. Al liepen hun motieven tot verzet soms ver uiteen, ze waren eensgezind in hun afschuw, hun haat en hun verachting ten opzichte van het nazi-regime. Hun herinneringen worden nog uitgebreid met associatieve citaten uit de beroemde 'Sonnetten van Moabit' van Albrecht Haushofer. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)