La chirola

Toen Pedro Cajias in de gevangenis belandde kreeg zijn leven eindelijk structuur. Het vooruitzicht terug te moeten keren naar de maatschappij stemde hem eerder somber dan blij en dus vertelt hij in zijn bij vlagen poëtische monoloog dat alles wat hij wil een bescheiden huis op een bescheiden stuk grond is waar hij met zijn hond naar de sterrenhemel kan kijken. (International Documentary Film Festival Amsterdam)