Samenvattingen(1)
In maart 2000 streden twintig teams uit de hele wereld in Bloemfontein, Zuid-Afrika, om de titel ‘wereldkampioen schapenscheren’. Er waren scheerders uit Noorwegen, Wales, Australië en Spanje. Er was zelfs een heuse coach, die een van de favorieten, Elliot Nsombo uit Lesotho, begeleidde in de wereld buiten Zuid-Afrika, die zo compleet anders is dan in zijn eigen afgelegen dorp. Hoe verschillend de achtergronden van de deelnemers ook zijn, de mannen hebben een ding gemeen: hun passie voor het scheren en voor de schapen. We zien de deelnemers zich voorbereiden op de wedstrijd; ze poetsen en slijpen zorgvuldig hun gereedschap en inspecteren de schapen. Het lijkt zo banaal, maar als de helden van het scheren vertellen over hun vak, krijgt het scheren een bijna magische klank. Een van hen vergelijkt het scheren met klassiek ballet, een ander heeft het over het belang van het voetenwerk voor een goed resultaat. Een ervaren schapenscheerder heeft een bijzondere verstandhouding met het schaap, hij wil weliswaar het dier in zo kort mogelijke tijd van zijn vacht ontdoen, maar weet dat dit alleen te bewerkstelligen is als hij het dier op de juiste manier behandelt en het niet tegenstribbelt. De filmmaakster volgde enkele van de deelnemers aan het kampioenschap naar hun woonplaats en ze filmde een paar randverschijnselen uit de wereld van het schaap, zoals de verkiezing van ‘Miss Lamb’. Zo maakte ze een speelse en poëtische documentaire over een onbekende tak van sport, die wortelt in het boerenbedrijf en waarin kunst en passie een grote rol spelen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)