Samenvattingen(1)
Een straathoek in de Palestijnse wijk van Ramla, Israël. Buren gaan naar hun werk, kinderen spelen, moeder doet boodschappen, ’s nachts rent een man voorbij, een jongen gooit een steen. Verderop een tuin, een drukke weg. Alles vastgelegd door de bewakingscamera die de vader van Kamal Aljafari in 2006 installeerde, in de hoop de vandaal te betrappen die telkens zijn auto beschadigde. Als zijn vader is overleden, vindt Aljafari de beelden. Hij gebruikt ze als ruw materiaal voor deze eigenzinnig gemonteerde en gemanipuleerde impressie met treffende muzikale accenten, een toets droge humor en beknopte tussentitels. Zoals: “Wat doet Abu Rizeq daar zo vroeg?” Of: “Een man is verliefd op mijn zus.” Soms geeft een kind – het nichtje van de regisseur – op de voice-over commentaar. Een eindtekst, vol zeer persoonlijke herinneringen, plaatst alles in context, ook politiek. Zo ontstaat een nuchter-poëtische hommage aan deze buurt die Israël denigrerend 'het getto' noemt. Een artistiek verzet tegen het uitwissen. (International Film Festival Rotterdam)
(meer)