Dorota

Iedere dag, voor dag en dauw, maakt Dorota haar gezicht en kapsel op als een filmster. Piekfijn pakt ze de bus naar de megasupermarkt Real, waar ze werkt als cassière. Haar uiterlijk contrasteert met de zorgelijke blik van de klanten, die zo snel mogelijk hun koopjes meenemen. Thuis heeft ze een blauwe en een roze kamer, een man en twee kinderen. Stofzuigend houdt Dorota het theater van het harmonieuze gezin in stand. Pas als het nacht is en Dorota slaapt, is ze kwetsbaar. Zmijewski's camera is dan onverbiddelijk als altijd: in nachtmodus filmt hij hoe de zwetende Dorota haar krullen beschermt. (International Documentary Film Festival Amsterdam)