7. himmel

Op het Noorse eiland Hidra leeft een bijzondere paradijsvogel. Het is de 75-jarige schilder/schrijver Lars Kristian, die de kleine gemeenschap opfleurt met zijn kleurrijke verschijning en onconventionele gedrag. Zijn geest – die van het drieëntwintigeneenhalf-jarige meisje Tatjana – zit gevangen in een aan aftakeling onderhevig doch tanig lichaam, dat wordt beschilderd in felle kleuren en gehuld wordt in Spice Girl-outfits. Steffan Strandberg filmde de in kunstkringen hogelijk gewaardeerde kunstenaar tijdens zijn dagelijkse leven op het eiland. In de kleine samenleving lijkt hij een eigen plek te hebben gevonden. Hij wordt gevraagd mee te werken aan een jubileumkerkdienst – mits de navel bedekt wordt – hij voert een discussie met een taxichauffeur over abstracte kunst en in het jongerencentrum kopiëren jeugdige schilders zijn werk. De beelden van het leven op Hidra worden doorsneden met videoclipachtige shots in het atelier van Kristian en sporadische jeugdfoto's van de schilder. En er zijn filmische verwijzingen naar de hartoperatie die de kunstenaar, wiens werk ook voorkomt in de privé-collectie van de paus, onlangs onderging. Strandberg maakte niet alleen een portret van een eigenzinnige, zelfbewuste, en tegelijkertijd kwetsbare en depressieve kunstenaar, maar ook van een burgerlijke gemeenschap waarin hij, wellicht tegen de verwachting in, voorzichtig wordt geaccepteerd zoals hij is. ‘Je bent alleen iets als je in staat bent jezelf te zijn.’ (International Documentary Film Festival Amsterdam)