Samenvattingen(1)
Met veel warmte en oog voor detail volgen Omar Robles en Eduardo Esquivel een groep jonge Mexicaanse transgenders en homo’s die zichzelf ‘Las flores de la noche’ noemen. In hun conservatieve, dorpse omgeving proberen ze zowel een plaats te verwerven in de gemeenschap als vast te houden aan hun vaak zwaarbevochten identiteit. Terwijl de meesten van hen de haren lang houden en de rokjes kort, draagt Uriel altijd een broek en is zijn kapsel opgeschoren. Als dansinstructeur probeert hij houterige tieners klaar te stomen voor het echte leven. Vanuit zijn kerkelijke gemeenschap volgt Uriel de omstreden conversietherapie, gericht op de genezing van zijn homoseksualiteit. Dat weerhoudt hem er niet van veel tijd door te brengen met zijn vriendinnen. In losjes aan elkaar geregen scènes tekent zich een hechte vriendschap af. Hilarisch is de deelname aan een gay-voetbaltoernooi, waar ze zich presenteren als de machtige ‘Night Flowers’ uit Mezcala en ondertussen openlijk twijfelen aan de geaardheid van hun gespierde tegenstanders. Achter alle herrie en vileine humor schuilt ook kwetsbaarheid, en een authentiek verlangen naar vrijheid. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)