Solo andata - Il viaggio di un Tuareg

Enige tijd nadat Sidi's vader als gastarbeider naar Italië vertrok, mochten Sidi, zijn moeder en zijn zusje zich vanuit hun dorp in Niger bij hem voegen. Sidi's kleine broertje Alkassoum bleef achter: hij had geen identiteitspapieren. Inmiddels spreekt Sidi Italiaans, gaat hij naar school en denkt hij aan een toekomst als journalist. Alkassoum hoedt ondertussen nog geiten in hun geboortedorp. Dan mag Alkassoum eindelijk ook naar Italië verhuizen. We volgen Sidi en z'n familie bij hun moderne Italiaanse leven en bezoeken de achtergebleven Alkassoum in de woestijn. Zo wordt snel duidelijk hoe groot de kloof is tussen beide landen, op alle fronten. Omdat Sidi daar veel vragen over heeft, neemt hij zelf ook de camera ter hand om zijn familieleden en Italianen op straat te interviewen. Hij stelt slimme vragen over immigratie en krijgt eerlijke antwoorden. Sidi: "Vanachter de camera word ik gerespecteerd." Dat gevoel heeft de ambitieuze jongen niet altijd. Ooit vond hij Italië alleen maar heel mooi, maar dat beeld is inmiddels bijgesteld: "Nu ik deze wereld ken, mis ik de wereld die ik had." Toch is deze documentaire van Fabio Caramaschi, met de hulp van Sidi, vooral een positieve, inspirerende film over veranderingen, hereniging en nieuwe kansen. (International Documentary Film Festival Amsterdam)