Samenvattingen(1)
Hasani Nia is een gepensioneerde schooljuffrouw die een tweede carrière is begonnen als lerares voor de kinderen van de tienduizenden illegale Afghaanse vluchtelingen die in het noorden van Iran leven. Op de vlucht voor oorlog of het rigide regime van de Taliban, verkozen zij een niet minder onzeker bestaan in het in hun ogen vrije Iran. Hun kinderen hebben doorgaans geen identiteitsbewijs of zelfs maar een uittreksel uit het geboorteregister van hun vaderland, waardoor ze nergens ingeschreven kunnen worden en dus ook geen recht hebben op onderwijs. In het schooltje van Hasani Nia zitten vijf kinderen per schoolbank braaf het alfabet op te dreunen. Discipline is er een van de eerste woorden die zij leren spellen, en ze reciteren groepsgewijs een lofzang op hun nieuwe thuisland. Maar na een jaar is het afgelopen. In zijn korte, impressionistische documentaire Madreseh ghooshe haiat laat regisseur Farzad Tohidi zien hoe de kinderen hun diploma in ontvangst nemen. Ze hopen dat dat hun paspoort naar verdere scholing zal zijn. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)