Samenvattingen(1)
In de onschuldig lijkende kindertekeningen vol dinosaurussen die de vijfjarige Morgan maakte, weerklinken de trauma’s die zijn monsterlijke vader teweegbracht. Terwijl de nu volwassen Morgan in voice-over vertelt hoe hij en zijn broertjes werden getiranniseerd, schuift de camera langzaam over schijnbaar neutrale tekeningen en beelden, die zo hun onschuld verliezen. Vaak met een lach in zijn stem, alsof het anekdotes betreft, vertelt hij over de vreselijkste dingen. Elke beweging binnenshuis kon een gewelddadige reactie opleveren. Zijn kleine broertje reageerde rebels op vaders wangedrag; Morgan tekende het van zich af in de dino-tekeningen, een reflectie op de destructieve macht van zijn vader en het verlangen om terug te kunnen slaan. Aan de hand van uiteenlopende visuele middelen, waaronder tekeningen, familiefilmpjes, machinima (met behulp van computerspellen gemaakte animaties) en found footage, wordt de fantasiewereld zichtbaar gemaakt waaraan Morgan als kind kracht ontleende en die nu zijn persoonlijke trauma’s bespreekbaar helpen maken. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)