Samenvattingen(1)
‘Wat is de rol van de Kerk in de maatschappij in het derde millennium?’, vraagt een van de Braziliaanse jongeren in O Chamado de Deus. ‘Een religieus persoon heeft de taak de samenleving te transformeren’, voegt een jongen eraan toe die ook denkt uitverkoren te zijn. Met behulp van interviews presenteert de film de denkbeelden van jonge Brazilianen die hun roeping gevonden hebben en de ‘roep van God’ hebben gehoord. Maar het gaat met name om de verschillende benadering van deze jonge mensen. Eén groep, nu nog katholieke seminaristen, bereidt zich voor om het evangelie te verspreiden volgens de Charismatische leer, waarbij zang, het loven van de Heer en het zoeken naar gemoedsrust de weg naar de toekomst is voor gelovigen. De andere groep is van mening dat innerlijke rust alleen bereikt kan worden als je betrokken bent bij het dagelijkse leven van je volgelingen. Daarom strijden ze voor de mensenrechten, helpen ze dakloze kinderen en nemen ze deel aan de studentenbeweging. Ze menen dat politiek en religie onscheidbaar zijn. Beide groepen willen mensen de weg tonen naar Gods liefde, maar hun methodes zijn zeer verschillend. Ze hebben commentaar op de filosofie van de anderen, die ze zelfs belachelijk maken. De interviews met de religieuze jongeren en hun familieleden worden afgewisseld met beelden van een uitzinnige menigte tijdens een pelgrimstocht. De film toont het hedendaagse Brazilië, waar het aantal godsdienstige beroepen sinds 1970 met dertig procent gestegen is. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)