Samenvattingen(1)
Een klok tikt. Een man zit op een stoel. Zijn beide armen zijn geamputeerd vanaf de elleboog en hij is blind: het resultaat van een granaatinslag in het Bosnische Gorazde. "Ik leef" zegt de man toonloos. De oorlog in Bosnië mag dan tot staan zijn gebracht, voor duizenden zal het leven nooit meer worden wat het is geweest. De film toont de man, die twee jaar eerder als zwaargewonde naar België werd overgebracht, in afwachting van de hereniging met zijn kinderen, die, nu in Bosnië niet meer wordt gevochten, hun vader kunnen bezoeken. We zijn getuige van de emotionele hereniging. De eindtekst vat de Bosnische naoorlogse situatie samen: "De morgenstond is gekomen en daarmee ook het diffuse licht van de verwachte vrede. Maar de geschiedenis heeft lichamen verminkt en geheugens verstijfd. De oorlog zal daar levendig blijven. De wonden van de ziel zijn onsterfelijk". (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)