Samenvattingen(1)
Met een onwezenlijke zekerheid vinden de boeren op de berghellingen gedurende drie maanden per jaar hun weg naar een verouderde, nomadische manier vna leven. Zij worden opgenomen door een wereld waarin alles echt, zihtbaar is; een wereld waarin mensen, dieren en het weer met elkaar op moeten en kunnen schieten. Het leven hier heeft waarneembare vormen. In een film zou men ze kunnen verklaren of verklaard laten worden. Ik heb er nooit over gedacht dit te doen. We wilden de melodie zien en horen. Zoals Michel Stadler zegt op de Widder Alp is eht een melodie die nauwelijks anders klinkt in Nepal of Argentinië. Het verhaal dat John Berger vertelt over Marcel uit de hoge Alpen van de Savoye zet luister bij aan onze beelden en geluiden. En de zichtbare en hoorbare wereld van de film zet luister bij aan Marcels wereld, waarover men ons 'slechts verteld' heeft. Er zijn verborgen snaren in ons die nog bespeeld kunnen worden. Het zijn dezelfde als die, die Paul Giger laat klinken in zijn 'alpensteen' muziek. Geluiden die van ver komen en zeer ver dragen. Film moet altijd aan de buitenkant blijven. Maar dit wil nie tzeggen dat het voor ons oppervlakkig moet blijven. Die Insel wil niet alleen eht verhaal vertellen van een bepaalde vorm van contact, maar wil ook deel uitmaken van deze ervaring. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)