Samenvattingen(1)
Oud-president Soeharto van Indonesië had een droom. Hij wilde zijn onderdanen, ondanks voortdurende spanningen tussen volksstammen en religies, verenigen in één natie. Hij liet daarom in de jaren zeventig het pretpark 'Taman Mini' bouwen, dat tot op de dag van vandaag geopend is. Soeharto's nationalistische propaganda fascineerde de Noorse documentairemaker Thomas Østbye en de Indonesische regisseur Edwin (bekend van de fictiefilms Blind Pig Who Wants to Fly en Postcards from the Zoo). Ze maakten samen een film over het park, waarin ze het ideaal van nationale eenheid deconstrueren. In deze interactieve versie vragen ze de bezoeker om hun film te vernietigen en er hun eigen versie van te maken. Op de homepage staat Indonesië als een mozaïek van 17.000 eilandjes, die elk een filmscène bevatten. Bezoekers kunnen de clips van de landkaart plukken en met een online editor aan elkaar plakken, zodat een persoonlijke film ontstaat. Gaandeweg wordt de 'director's cut' van de film vernietigd, doordat het publiek hun eigen visie geeft op hoe het themapark Indonesië representeert. Soeharto's eenzijdige, van bovenaf opgelegde beeld maakt plaats voor de ruwe realiteit: een kakafonie van stemmen, die met elkaar in dialoog treden. Of, in de woorden van de makers: "Breek het oude beeld af, en word onderdeel van een levende kaart." (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)