Mother and Son

In een afgelegen dorpje in Azerbeidzjan bestiert een vrouw haar eenmanshuishouden. Ze voedert haar dieren, werkt in de tuin, maakt schoon en wast met de hand. Ze is vrijwel altijd alleen terwijl de dagen zich aaneenrijgen. Dan stapt haar volwassen zoon, na een afwezigheid van acht jaar, over de drempel van het ouderlijk huis. In eerste instantie vallen moeder en zoon terug op hun oude vertrouwde manieren van met elkaar omgaan. Maar dan komen de gesprekken los. De vragen. Wat had Hilal te zoeken in de stad? Waarom koos hij voor bepaalde studiepaden? Hoe ziet hij zijn leven? Zal hij, als getroebleerde filmmaker, ooit iets afmaken? Shot voor shot worden het huis en het omringende land vastgelegd. De locaties vormen het natuurrijke speelveld voor soms ingetogen, dan weer pijnlijke gesprekken, die onderbroken worden door introspectieve rustmomenten. Samen brood breken, vruchten plukken en samen doezelen op de bank: ook in stilte vinden ze elkaar terug in en rondom moeders huis, waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. (International Documentary Film Festival Amsterdam)