Volando Voy

Twee jongens lopen over een kronkelige landweg door een dorre Spaanse streek. Ze dragen kleine rugzakjes. Onderweg is er van alles dat hun aandacht trekt. Een Playboy op een afvalhoop, auto's die onder een viaduct door over de snelweg suizen, een hoogspanningsmast om in te klimmen, een voetbalwedstrijd die ze in het voorbijgaan meebeleven. Maar bijna overal zijn hekken die hen op afstand houden. De zonder commentaar geobserveerde tocht door een onbestemd niemandsland begint op een metafoor te lijken. De jongens zien vlak voor hun neus een spannende wereld vol verlokking en bedrijvigheid, maar toch staan ze erbuiten. Noodgedwongen spelen ze hun eigen spel. Ze krassen hun namen in een rots, fantaseren over vliegen met echte vleugels en bedenken welke trein ze zouden willen nemen naar een verre bestemming. Nieuwsgierigheid, plezier en ongenoegen wisselen elkaar af. Pas als de avond valt, wordt hun werkelijke bestemming duidelijk. Een krantenbericht was de inspiratiebron voor deze afstudeerfilm, waarin documentaire en fictie elkaar raken. (International Documentary Film Festival Amsterdam)