Samenvattingen(1)
Een film over slapen en sterven. Eerst is te zien hoe een man in een theehuis in slaap dommelt, terwijl anderen doorgaan met praten, lachen en kaartspelen. Dan een reeks close-ups van slapende mensen – onder wie regisseur Jalal Toufic zelf. Een gezicht, een hand, haren. Ondanks de rust en stilte is te zien dat ze leven. Door de ademhaling gaat een arm op en neer, ogen bewegen achter de oogleden. Dan een tussentitel, ‘3 a.m., 1 juli 2003’. De camera bevindt zich nu in een slachthuis, waar een stier stuiptrekkend op de grond ligt, met één been omhoog aan een ketting en een doorgesneden keel. Toufic filmt de half afgesneden, naspartelende runderkop met dezelfde rust als de slapende mensen. Minutenlang, totdat de stier niet meer beweegt. Aan het einde leest een vrouw voor uit het boek De steen van gelach van Hoda Barakat, waarin een gewonde man in een vergelijkbare positie verkeert als deze slachtdieren. (International Documentary Film Festival Amsterdam)
(meer)